Durf dom te lijken
Een cursist zat in haar maag met het volgende: ze moest op een symposium een deskundige interviewen over een medisch-technisch onderwerp. Hoe goed ze zich ook had voorbereid: de hooggeleerde gebruikte vaktermen die ze niet begreep. In haar hoofd ontstond paniek: ik begrijp niet wat hij zegt, maar ik wil dat niet laten merken, want dan denkt hij (en het publiek) dat ik niet goed op de hoogte ben. Het gevolg was dat ze zo druk was met proberen haar gast te volgen dat dat het luisteren belemmerde. Ze vroeg ons: Wat moest ik doen? Ons antwoord: wees niet bang om dom te lijken. Je was goed voorbereid, toch raakte je de draad kwijt, reken maar dat dat bij heel veel toehoorders ook het geval was. Zeg in zo’n geval gewoon dat je het niet helemaal begrijpt, en vraag of je gast het nog eens uit kan leggen. Oftewel: durf dom te lijken (want je bent natuurlijk niet dom), vraag om uitleg, net zolang tot je het wel begrijpt. Het is heel slim om dom te durven lijken.
Wees niet bang (klik!)
Onlangs vertelde iemand in een coaching dat de dood van haar hond, die in haar armen stierf, hartverscheurend was en dat ze daar nog iedere dag aan dacht. De interviewer durfde daar niet op door te gaan omdat duidelijk was dat hier een grote emotie achter stak. Hij vroeg: “Heb je nu een nieuwe hond?”. Later zei de geïnterviewde dat ze liever meer had verteld over het verlies van en het verdriet over de hond. Terwijl de interviewer haar wilde sparen en er dus niet op doorging. Les: als iemand zelf een emotie oproept door erover te praten, wees dan niet bang om daar aandacht aan te schenken. Vragen als 'Hoe ging dat, beschrijf die situatie, waar was het, wie was er nog meer bij, hoe ging het daarna?' zijn niet indiscreet als ze uit echte belangstelling gesteld worden. Vaak is de interviewer banger voor de vraag en het antwoord dan de geïnterviewde. Anders zegt hij/zij het wel: Daar wil ik liever niet over praten. En als er dan een traan vloeit: wees even sti
Groep 18 oktober (klik!)
Wat een spannende groep hadden we in onze interviewtraining. Ga maar na: een
zorgverlener in de GGZ/yogalerares. Een bekende actrice. Een maatschappelijk
werkster/recensente in een theatermagazine. Twee ambtenaren van de Rijksdienst
voor Ondernemend Nederland gespecialiseerd in duurzaamheid. Vijf mensen uit alle
windrichtingen die elkaar niet kenden en allemaal hun interviewtechnieken wilden
aanscherpen. Ze waren ofwel podcastmakers ofwel professionele gespreksvoerders.
En het mooie van deze dag was, dat we allemaal zoveel van elkaar geleerd hebben.
Niet alleen oefenden de cursisten de hele dag interviewtechnieken, maar ook
verrijkten zij ons, Djoeke en Hanneke, met hun kennis ervaring. We gingen allemaal
wijzer uit elkaar.
De directie op reis (klik!)
We hadden een druk juridisch weekje. Want niet alleen gingen we bij het OM in
Amsterdam op bezoek, we waren ook bij de strafrechters in de stad Groningen. Maar
daar gaat het nu even niet over. Laten we het hebben over onze treinreis heen en
weer en wat we daarvan opgestoken hebben. Een lekkere lange reis, en zo spreek je
nog eens iemand.
Het begon al in Amsterdam, direct na instappen. Ik liet het woord ’Ajax’ vallen
tegenover Hanneke, die immers om de week op de Arena tribune zit met haar
seizoenskaart. Ze wordt al gelukkig als ze die groene grasmat ziet, zegt ze, zelfs nu,
dus ze is een diehard fan. Maar dan de man die tegenover mij zat! Op weg met een
enorme bos bloemen naar zijn zuster die hij al sinds de eerste lockdown niet meer
gezien had. Aandeelhouder van Ajax en vanzelfsprekend een groot analist van de
huidige niet zo rooskleurige staat van het elftal. Hanneke kwam meteen in de oer
Interview...
Een bonte workshop (klik!)
Wat hebben een talkshow-redacteur, een podcastende ex-kok, een dagvoorzitter inspe, een radiojournalist en een podcastende illustrator gemeen? In elk geval dat ze 1dag van hun leven hebben doorgebracht aan de tafel in mijn huis waar Hanneke en ik een workshop gaven aan dit bonte gezelschap.
De ex-kok wilde weten hoeveel van zijn eigen ervaringen hij in de gesprekken metandere koks kon stoppen. De talkshow-redacteur vroeg zich af hoe je een gast uit de groef kan krijgen omtelkens hetzelfde verhaal te vertellen.De radiojournalist die ook aan het podcasten was geraakt, wilde weten hoe je niet saaien een beetje onverwacht een gesprek kan beginnen. De illustrator, die al podcastend met collega-illustratoren het vak doorneemt, vroegzich af hoe goed je je eigenlijk moet voorbereiden. Moet je alles weten of er juistonbevangen ingaan?
De dagvoorzitter in spe wist uit haar onderwijservaring hoe makkelijk ze moeilijkeleerlingen aan het praten kreeg als je ze...
Vlijmscherpe vragen (klik!)
Onze cursisten waren allemaal copywriters (Tekstwerf), sommigen jong in het vak, anderen ervaren. Maar waarom wilden deze cursisten een interviewtraining, vroegen wij ons af. Nou, dat werd al snel duidelijk. Om teksten te schrijven voor hun klanten moesten ze informatie inwinnen bij de opdrachtgever. Vaak waren dat lastige verhalen, door deskundigen, in vakjargon. En hoe maak je daar begrijpelijke, heldere teksten van? Door goed te ondervragen en scherp te luisteren. En daar zat hem nou vaak het probleem: soms dwaalden de interviewers tijdens de moeilijke verhalen af, de informatie ging hun pet soms te boven en al gauw raakten ze de greep op het gesprek kwijt. En ze durfden niet te zeggen dat ze het niet meer goed volgden. Gevolg: paniek. We hebben een deel van onze training besteed aan het scherp opletten als ze afdwaalden, gewoon te vragen om het nog eens uit te leggen, eerlijk te zeggen als ze iets niet begrepen. Zodoende dwing je de deskundige om helder...